கடன் பரிவர்த்தனைகளில் இசுலாமிய அறிவுரைகள்

 

يٰۤـاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْۤا اِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ اِلٰٓى اَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوْهُ  وَلْيَكْتُبْ بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ‌ وَلَا يَاْبَ كَاتِبٌ اَنْ يَّكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللّٰهُ‌ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِىْ عَلَيْهِ الْحَـقُّ وَلْيَتَّقِ اللّٰهَ رَبَّهٗ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا  فَاِنْ كَانَ الَّذِىْ عَلَيْهِ الْحَـقُّ سَفِيْهًا اَوْ ضَعِيْفًا اَوْ لَا يَسْتَطِيْعُ اَنْ يُّمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهٗ بِالْعَدْلِ‌ وَاسْتَشْهِدُوْا شَهِيْدَيْنِ مِنْ رِّجَالِكُمْ‌ فَاِنْ لَّمْ يَكُوْنَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَّامْرَاَتٰنِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَآءِ اَنْ تَضِلَّ اِحْدٰٮهُمَا فَتُذَكِّرَ اِحْدٰٮهُمَا الْاُخْرٰى‌ وَ لَا يَاْبَ الشُّهَدَآءُ اِذَا مَا دُعُوْا  وَلَا تَسْــٴَــمُوْۤا اَنْ تَكْتُبُوْهُ صَغِيْرًا اَوْ كَبِيْرًا اِلٰٓى اَجَلِهٖ‌ ذٰ لِكُمْ اَقْسَطُ عِنْدَ اللّٰهِ وَاَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَاَدْنٰۤى اَلَّا تَرْتَابُوْٓا اِلَّاۤ اَنْ تَكُوْنَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيْرُوْنَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ اَلَّا تَكْتُبُوْهَا  وَاَشْهِدُوْۤا اِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٌ وَّلَا شَهِيْدٌ   وَاِنْ تَفْعَلُوْا فَاِنَّهٗ فُسُوْقٌ  بِكُمْ  وَ اتَّقُوا اللّٰهَ‌  وَيُعَلِّمُكُمُ اللّٰهُ‌  وَاللّٰهُ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيْمٌ‏

ஈமான் கொண்டோரே! ஒரு குறித்த தவனையின் மீது உங்களுக்குள் கடன் கொடுக்கல் வாங்கல் செய்து கொண்டால், அதை எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்; எழுதுபவன் உங்களிடையே நீதியுடன் எழுதட்டும்; எழுதுபவன் எழுதுவதற்கு மறுக்கக்கூடாது; (நீதமாக எழுதுமாறு) அல்லாஹ் அவனுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தபடி அவன் எழுதட்டும். இன்னும் யார் மீது கடன் (திருப்பிக் கொடுக்க வேண்டிய) பொறுப்பு இருக்கிறதோ அவனே (பத்திரத்தின்) வாசகத்தைச் சொல்லட்டும்; அவன் தன் ரப்பான (அல்லாஹ்வை) அஞ்சிக் கொள்ளட்டும்; மேலும், அ(வன் வாங்கிய)தில் எதையும் குறைத்து விடக் கூடாது;  இன்னும், யார் மீது கடன் (திருப்பிக் கொடுக்க வேண்டிய) பொறுப்பு இருக்கிறதோ அவன் அறிவு குறைந்தவனாகவோ, அல்லது (பால்யம், முதுமை போன்ற காரணங்களால்) பலஹீனனாகவோ, அல்லது வாசகத்தைக் கூற இயலாதவனாகவோ இருப்பின் அவனுடைய வலீ(நிர்வாகி) நீதமாக வாசகங்களைச் சொல்லட்டும்; தவிர, (நீங்கள் சாட்சியாக ஏற்கக் கூடிய) உங்கள் ஆண்களில் இருவரை சாட்சியாக்கிக் கொள்ளுங்கள்; ஆண்கள் இருவர் கிடைக்காவிட்டால், சாட்சியங்களில் நீங்கள் பொருந்தக்கூடியவர்களிலிருந்து ஆடவர் ஒருவரையும், பெண்கள் இருவரையும் சாட்சிகளாக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்; (பெண்கள் இருவர்) ஏனென்றால் அவ்விருவரில் ஒருத்தி தவறினால், இருவரில் மற்றவள் நினைவூட்டும் பொருட்டேயாகும்; அன்றியும், (சாட்சியம் கூற) சாட்சிகள் அழைக்கப்பட்டால் அவர்கள் மறுக்கலாகாது; தவிர, (கொடுக்கல் வாங்கல்) சிறிதோ, பெரிதோ அதை, அதன் கால வரையறையுடன் எழுதுவதில் அலட்சியமாக இராதீர்கள்; இதுவே அல்லாஹ்வின் முன்னிலையில் மிகவும் நீதமானதாகவும், சாட்சியத்திற்கு உறுதி உண்டாக்குவதாகவும், இன்னும் இது உங்களுக்கு சந்தேகங்கள் ஏற்படாமல் இருக்க சிறந்த வழியாகவும் இருக்கும்; எனினும் உங்களிடையே சுற்றி வரும் ரொக்க வியாபாரமாக இருப்பின், அதை எழுதிக் கொள்ளாவிட்டலும் உங்கள் மீது குற்றமில்லை; ஆனால் (அவ்வாறு ) நீங்கள் வியாபாரம் செய்யும்போதும் சாட்சிகளை வைத்துக் கொள்ளுங்கள் - அன்றியும் எழுதுபவனையோ, சாட்சியையோ (உங்களுக்கு சாதகமாக இருப்பதற்காகவோ, வேறு காரணத்திற்காகவோ) துன்புறுத்தப்படக் கூடாது; நீங்கள் அப்படிச் செய்வீர்களாயின் அது உங்கள் மீது நிச்சயமாகப் பாவமாகும்; அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சிக் கொள்ளுங்கள்; ஏனெனில் அல்லாஹ் தான் உங்களுக்கு (நேரிய இவ்விதிமுறைகளைக்) கற்றுக் கொடுக்கின்றான். தவிர,அல்லாஹ்வே எல்லாப் பொருட்களையும் பற்றி நன்கறிபவன்.

(அல்குர்ஆன் : 2:282)

நிச்சயமாக! குர்ஆனின் 282வது வசனம், சூரா அல்-பகாராவில் அமைந்துள்ள இந்த நீண்ட வசனம், இசுலாமிய நிதி மற்றும் சமூக நெறிமுறைகளின் அடித்தளமான ஒரு சிறந்த வழிகாட்டுதலாகும். கடன் பத்திரம் மற்றும் நிதிப் பரிவர்த்தனைகள் குறித்த இந்த விரிவான அறிவுறுத்தல், நியாயம், வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் பொறுப்பு ஆகியவற்றின் மீதான இசுலாத்தின் ஆழமான அக்கறையை வெளிப்படுத்துகிறது.

நியாயத்தின் ஆவணம்: குர்ஆன் 2:282 வசனத்தின் வழியாக கடன் பரிவர்த்தனைகளில் இசுலாமிய அறிவுரைகள்

இசுலாமிய நீதிமுறை வாழ்வின் அனைத்து அம்சங்களையும் உள்ளடக்கியது; தனிப்பட்ட வழிபாடு முதல் சமூகப் பரிவர்த்தனைகள் வரை. இதன் செல்வாக்கு மிகவும் தெளிவாகத் தெரியும் ஒரு பகுதி, நிதி ரீதியான கடமைகளை நிர்வகிப்பதாகும். சூரா அல்-பகாராவின் 282வது வசனம், அதன் விரிவான தன்மை மற்றும் நுட்பமான வழிமுறைகள் காரணமாக, "குர்ஆனின் மிக நீளமான வசனம்" என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த "வசனத்துத் கடன்" (Ayat ad-Dayn) என்பது வெறுமனே ஒரு சட்டப்பூர்வ விதி மட்டுமல்ல, மாறாக நியாயம், நம்பிக்கை மற்றும் சமூக நல்லிணக்கத்தைப் பேணும் ஒரு முழுமையான சமூக-பொருளாதாரக் கற்பிதழாகும்.

அடிப்படைக் கட்டளை: எழுதித் தொகுத்தல்

வசனம் அதன் மையக் கருத்தை ஒரு தெளிவான கட்டளையுடன் தொடங்குகிறது: "ஈமான் கொண்டோரே! ஒரு குறித்த தவணையின் மீது உங்களுக்குள் கடன் கொடுக்கல் வாங்கல் செய்து கொண்டால், அதை எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்."

இந்த ஆரம்ப அறிவுறுத்தலே புரட்சிகரமானது. ஏழாம் நூற்றாண்டு அரேபியாவில், வாய்மொழி ஒப்பந்தங்களும் நம்பிக்கையும் நிதி விவகாரங்களை நிர்வகித்தன. இருப்பினும், மனித நினைவாற்றல் மற்றும் நம்பகத்தன்மையில் உள்ள குறைபாடுகளை அல்லாஹ் அறிந்திருந்தான். எனவே, எழுதப்பட்ட ஆவணம் ஒரு கட்டாயமாக்கப்பட்டது. இது:

· சந்தேகங்களைத் தடுக்கிறது: விதிமுறைகள், தொகை மற்றும் தவணை தேதி ஆகியவை கருப்புக்கு வெள்ளையாக எழுதப்பட்டால், எதிர்காலத்தில் ஏற்படக்கூடிய தகராறுகள் மற்றும் முரண்பாடுகள் குறைக்கப்படும்.

· நியாயத்தை உறுதிப்படுத்துகிறது: இரண்டு தரப்பினரும் ஒப்புக்கொண்ட விதிமுறைகள் பதிவு செய்யப்படுவதால், எந்தப் பக்கமும் பின்னர் தன்னுடைய பங்கை மறுக்கவோ அல்லது மாற்றவோ முடியாது.

நீதியின் தலையீடு: எழுத்தாளர் மற்றும் கடனாளியின் பங்கு

வசனம் வெறும் எழுதுவதை விட அதிகமாக, எவ்வாறு எழுதப்பட வேண்டும் என்பதை விளக்குகிறது, மேலும் நீதியான செயல்முறையை உறுதி செய்கிறது.

1. நியாயமான எழுத்தாளர்: "எழுதுபவன் உங்களிடையே நீதியுடன் எழுதட்டும்; எழுதுபவன் எழுதுவதற்கு மறுக்கக்கூடாது." எழுத்தாளர் ஒரு நடுநிலைப் பார்வையாளராக இருப்பதை இது உறுதி செய்கிறது. அவர் திறமையானவராக இருப்பதோடு மட்டுமல்ல, நீதியுடன் நடக்கும் கடமையும் உள்ளவராக இருக்க வேண்டும். அவரது சேவைகளை மறுக்கக்கூடாது என்ற கட்டளை, சமூகப் பொறுப்பு மற்றும் நல்லொழுக்கத்தின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகிறது.

2. கடனாளியின் பொறுப்பு: "யார் மீது கடன் பொறுப்பு இருக்கிறதோ அவனே வாசகத்தைச் சொல்லட்டும்; அவன் தன் இறைவனை அஞ்சிக் கொள்ளட்டும்; அதில் எதையும் குறைத்து விடக் கூடாது." இங்கே, கடனாளியின் மீது இரு மடங்கு பொறுப்பு விதிக்கப்படுகிறது: ஒன்று, வெளிப்படைத்தன்மை (வாசகத்தைத் தானே சொல்லுதல் மற்றும் எதையும் மறைக்காமை), மற்றொன்று, தகவு (அல்லாஹ்வை அஞ்சி நடத்தல்). இந்தக் கலப்பு, பொருளாதார பரிவர்த்தனையை ஒரு ஆன்மீகச் செயலாக மாற்றுகிறது.

3. பலவீனர்களுக்கான பாதுகாப்பு: கடனாளி "அறிவு குறைந்தவனாகவோ, பலஹீனனாகவோ, அல்லது வாசகத்தைக் கூற இயலாதவனாகவோ" இருந்தால், அவனுடைய "வலீ" (நிர்வாகி அல்லது காப்பாளர்) நீதியுடன் வாசகத்தைச் சொல்ல வேண்டும். இது இசுலாத்தின் இரக்கமான இயல்பைக் காட்டுகிறது, இது சமூகத்தின் பலவீனமான உறுப்பினர்களை சுரண்டலில் இருந்து பாதுகாக்கிறது.

சாட்சியங்களின் அடிப்படை: சமூகச் சான்று

எழுதப்பட்ட ஆவணம் மட்டும் போதாது. வசனம் சாட்சியங்களின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகிறது: "உங்கள் ஆண்களில் இருவரை சாட்சியாக்கிக் கொள்ளுங்கள்." சாட்சிகள் பரிவர்த்தனையின் செல்லுபடியாகும் தன்மைக்கு சமூகச் சான்றை வழங்குகிறார்கள்.

சமூகத்தின் நடைமுறைத் தேவைகளைக் கருத்தில் கொண்டு, இசுலாம் நெகிழ்வுத்தன்மையையும் வழங்குகிறது: இரண்டு ஆண்கள் கிடைக்காவிட்டால், "ஆடவர் ஒருவரையும், பெண்கள் இருவரையும்" சாட்சிகளாக எடுத்துக் கொள்ளலாம். இந்த விதி பெண்களின் பங்கைக் குறைத்து மதிப்பிடுவதாகப் பார்க்கக்கூடாது; மாறாக, அக்காலத்தில் பெண்கள் நிதி விவகாரங்களில் குறைவான அனுபவம் கொண்டிருந்த காரணத்தால், ஒருவருக்கொருவர் நினைவூட்டிக்கொள்ளும் ஒரு பாதுகாப்பு நடவடிக்கையாகும் ( "அவ்விருவரில் ஒருத்தி தவறினால், மற்றவள் நினைவூட்டும் பொருட்டேயாகும்"). மேலும், "சாட்சிகள் அழைக்கப்பட்டால் அவர்கள் மறுக்கலாகாது" என்ற கட்டளை, சாட்சியம் கூறுவது ஒரு சமூகக் கடமை என்பதை வலியுறுத்துகிறது.

நியாயமான நோக்கம் மற்றும் நெகிழ்வுத்தன்மை

வசனம் அதன் நியாயமான நோக்கத்தை மீண்டும் வலியுறுத்துகிறது: "இதுவே அல்லாஹ்வின் முன்னிலையில் மிகவும் நீதமானதாகவும், சாட்சியத்திற்னு உறுதி உண்டாக்குவதாகவும், இன்னும் இது உங்களுக்கு சந்தேகங்கள் ஏற்படாமல் இருக்க சிறந்த வழியாகவும் இருக்கும்."

இருப்பினும், இசுலாம் ஒரு கடினமான மதமல்ல; இது நடைமுறை நெகிழ்வுத்தன்மையை அனுமதிக்கிறது. சிறிய, தினசரி, ரொக்க வியாபாரங்களுக்கு ( "உங்களிடையே சுற்றி வரும் ரொக்க வியாபாரம்"), எழுதும் கட்டாயம் விலக்களிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், "நீங்கள் வியாபாரம் செய்யும்போதும் சாட்சிகளை வைத்துக் கொள்ளுங்கள்" என்ற அறிவுரை இன்னும் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

முடிவுரை: ஒரு நித்திய அறிவுரை

சூரா அல்-பகாரா 282 என்பது வெறும் கடன் விதிகள் தொகுப்பல்ல. இது ஒரு முழுமையான சமூக ஒப்பந்தமாகும், இது பின்வரும் கற்பனைகளை வலியுறுத்துகிறது:

· வெளிப்படைத்தன்மை: எழுதப்பட்ட ஆவணம் மூலம்.

· நீதி: நடுநிலை எழுத்தாளர் மற்றும் நியாயமான விதிமுறைகள் மூலம்.

· பொறுப்பு: கடனாளி மற்றும் கடன் கொடுப்பவர் இருவரின் கடமைகள் மூலம்.

· சமூகப் பொறுப்பு: சாட்சியம் கூற மறுக்கக்கூடாது என்ற கட்டளை மூலம்.

· பலவீனர்களின் பாதுகாப்பு: காப்பாளரின் தலையீடு மூலம்.

· தகவு (இறைவனுக்கு அஞ்சி நடத்தல்): ஒவ்வொரு படியிலும் இறை மறுப்பின்மையை வலியுறுத்தி.

இறுதியாக, வசனம் ஒரு கடுமையான எச்சரிக்கையுடன் முடிகிறது: "எழுதுபவனையோ, சாட்சியையோ துன்புறுத்தப்படக் கூடாது; நீங்கள் அப்படிச் செய்வீர்களாயின் அது உங்கள் மீது நிச்சயமாகப் பாவமாகும்."

இன்றைய சிக்கலான நிதி உலகில், ஏமாற்று, சட்டத் தகராறுகள் மற்றும் நிதி நெருக்கடிகள் நிறைந்த இந்தக் காலத்தில், இந்த 1,400 ஆண்டுகள் பழமையான வசனத்தின் அறிவுரை இன்னும் பொருத்தமானதாக உள்ளது. இது நியாயமான, வெளிப்படையான மற்றும் நெறிமுறை பூர்வமான நிதி பரிவர்த்தனைகளுக்கான அடிப்படை விதிகளை வழங்குகிறது, இது ஒரு நியாயமான மற்றும் நல்லிணக்கமான சமூகத்தை நிர்மாணிப்பதற்கான அல்லாஹ்வின் ஞானத்தின் சான்றாகும். "அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சிக் கொள்ளுங்கள்; ஏனெனில் அல்லாஹ் தான் உங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுக்கின்றான். தவிர, அல்லாஹ்வே எல்லாப் பொருட்களையும் பற்றி நன்கறிபவன்."