தங்கம் பைத்தியம்

 

தங்கம் பைத்தியம்**  

**பகுதி 1: ஏழையின் ஆசை**  

செங்கோடு என்ற ஒரு சிறிய கிராமத்தில் **வேலு** என்ற ஏழை விவசாயி வாழ்ந்து வந்தான். அவன் நாள்தோறும் காலையில் எழுந்து தன் சிறிய நிலத்தில் உழைப்பான். அவனுக்கு ஒரே ஒரு கனவு – **பணக்காரனாக மாறிவிடுவது!**  

ஒரு நாள், அவனுடைய பழைய நண்பர் **செல்லம்** கிராமத்திற்கு வந்தார். செல்லம் ஒரு நகரத்தில் வியாபாரி. அவர் பட்டைத் தீட்டிய ஆடைகளில், தங்க நகைகளில் விளங்க, வேலுவின் கண்கள் மட்டும் பறந்தன.  

**வேலு:** *"செல்லம்! நீ எப்படி இவ்வளவு பணக்காரனாக மாறினாய்?"*  

**செல்லம்:** (சிரித்துக்கொண்டு) *"வேலு! நான் ஒரு பெரிய ரகசியத்தைக் கண்டுபிடித்துவிட்டேன். காட்டுக்குள் ஒரு பழைய மரத்தடியில் புதைத்து வைக்கப்பட்ட தங்கம் இருக்கிறது. அதை நான் கண்டுபிடித்தபோது என் வாழ்க்கை மாறிவிட்டது!"*  

வேலுவின் மனதில் **தங்கத்தின் மீதான ஆசை** பற்றிக்கொண்டது.  

---

**பகுதி 2: வீணான தேடல்**  

மறுநாள் காலையில், வேலு ஒரு மண்வெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு காட்டிற்குள் சென்றான். செல்லம் சொன்ன மரத்தைத் தேடி அலைந்தான். மண்ணைத் தோண்டினான். ஆனால், ஒன்றும் கிடைக்கவில்லை.  

சில நாட்கள் கழித்து, செல்லம் மீண்டும் கிராமத்திற்கு வந்தான். வேலு கோபத்துடன் கேட்டான்:  

*"நீ சொன்ன மரத்தடியில் தங்கம் இல்லையே?"*  

**செல்லம்:** (குறும்பாக சிரித்து) *"அடடா! நான் தவறாக சொல்லிவிட்டேன். அது இன்னொரு மரம்!"*  

இப்படியாக, வேலு **மாதங்கள்** கழித்தான். ஒவ்வொரு முறையும் செல்லம் புதிய இடத்தைச் சொல்வான். வேலு தோண்டுவான். ஆனால், எப்போதுமே **வெறும் மண்தான்!**  

---

**பகுதி 3: உண்மை வெளிப்படுதல்**  

ஒரு நாள், வேலுவின் மனைவி **காமாட்சி** கோபத்துடன் கேட்டாள்:  

*"எத்தனை நாளைக்கு இந்த வீண் வேலை? நீ இந்த நேரத்தில் நமது வயலில் உழைத்திருந்தால், இப்போது நல்ல விளைச்சல் கிடைத்திருக்கும்!"*  

அதே இரவு, வேலு கனவில் ஒரு முதியவரைக் கண்டான். முதியவர் சொன்னார்:  

*"வேலு! உண்மையான தங்கம் உன் உழைப்பில் மறைந்துள்ளது. மற்றவர்களின் வார்த்தைகளில் நம்பிக்கை வைத்து, உன் வாழ்க்கையை வீணாக்காதே!"*  

மறுநாள், வேலு தன் **வயலில் கவனம் செலுத்தினான்**. நல்ல விதைகளை விதைத்தான். நீர்ப்பாசனம் செய்தான்.  

---

**பகுதி 4: உழைப்பின் வெற்றி**  

சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, வேலுவின் வயல் **பசுமையான பயிர்களால் நிறைந்தது**. அவன் அதிக விளைச்சலைப் பெற்று, பணத்தை சேர்த்தான்.  

செல்லம் மீண்டும் வந்தான். வேலு இப்போது **அமைதியாக** புன்னகைத்தான்:  

*"செல்லம்! நீ சொன்ன தங்கம் எங்கும் இல்லை. ஆனால், நான் என் உழைப்பால் உண்மையான செல்வத்தைப் பெற்றுவிட்டேன்!"*  

செல்லம் தலைகுனிந்தான்:  

*"மன்னித்துவிடு வேலு! நான் உன்னை சோதிக்க விரும்பினேன். உண்மையில், **உழைப்பே உன்னை பணக்காரனாக மாற்றும்** என்பதை நீ இப்போது புரிந்துகொண்டாய்!"*  

கதையின் நீதி:**  

> *"பிறர் சொல்வதைக் கேட்டு வீணான ஆசைகளில் நேரத்தைக் கடத்தாதே. உன் உழைப்பே உனக்கு உண்மையான செல்வத்தைத் தரும்."*  

**முடிவுரை:**  

ஆசை மனிதனை அலைக்கழிக்கும், ஆனால் **உழைப்பு மட்டுமே வாழ்க்கையை மாற்றும்!**  

இந்த கதை பிடித்திருந்தால், உங்கள் நண்பர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்! 😊